الکس مارتین ، Ph.D. ، رئیس بخش NIMH شناختی ، توضیح داد : " به جای مشخص کردن وظایف روشن ، بازی به خودی خود برای حالت‌های مطلوب فعالیت مدار ، تقویت مثبت ایجاد کرد . چنین آموزش ضمنی منجر به افزایش قابل‌توجه اتصال طولانی‌مدت در مدارات مظنون شد که با پیشرفت‌ها در رفتار هم‌بسته بودند . این اصل اثبات می‌کند که neurofeedback مخفی ممکن است دارای پتانسیل به عنوان یک مداخله در ASD - و شاید در دیگر اختلالات مدار تحت اتصال باشند .
با این حال ، محققان به این نکته توجه دارند که نتایج این مطالعه اکتشافی اندک باید در نمونه‌های بزرگ‌تر تایید شود ، و این رویکرد باید با یک شکل موثر و مقرون‌به‌صرفه از تصویر برداری عصبی تطبیق داده شود قبل از اینکه یک جایگزین درمان عملی شود .
محققان NIMH و دیگران پیش از این ، این حالت استراحت را در ارتباط با مدارهای مغزی اجتماعی با شدت علایم و یک دوره علایم در ASD به هم متصل کرده بودند . بنابراین محققان در این فکر بودند که آیا آموزش برای افزایش چنین اتصالی ممکن است رفتار اجتماعی را بهبود بخشد یا خیر.
در حالی که مغز در حال استراحت است ، در حالی که مغز در حال استراحت است ، پیش‌بینی می‌کند که چگونه شبکه‌های مغزی با یکدیگر در هنگام انجام رفتارها ارتباط برقرار می‌کنند . در این حالت ، شبکه‌های مورد نظر معمولا ً در طول رفتارهای اجتماعی فعال می‌شوند . با این حال ، آموزش بر روی کاره‌ای صریح رفتار اجتماعی فقط برای فعال کردن الگوهای جریان ناکارآمد در کمبودهای اجتماعی که در این اختلال دیده می‌شوند ، عمل می‌کند .
میشل Ramot ، دکترای خود را وارد کنید ، او یک طرح آموزشی براساس وظایف باز ، ضمنی و غیر اجتماعی ابداع کرد . محققان به شرکت کنندگان در اسکنر - ۱۷ جوان بزرگ‌سال مبتلا به ASD و ۱۰ بدون ASD - برای انجام هر آنچه که ممکن است - در قطعات یک پازل تصویر بر روی یک صفحه کامپیوتر انجام شود ، گفتند . شرکت کنندگان وعده پاداش و پاداش مالی برای تکمیل جدول را داده بودند .
بدون اطلاع شرکت کنندگان ، یک کامپیوتر که این بازی را اجرا می‌کند طوری برنامه‌ریزی شده‌است که هر زمان که اسکنر chatter را بین دو شبکه اجتماعی مغزی که در ASD در ارتباط است ، ردیابی کند. هرچه بیشتر شرکت‌کنندگان ، مدار اجتماعی هدفمند مورد هدف را فعال کردند، بخش‌های بیشتری از تصویر ظاهر شدند .
Ramot توضیح داد : " نشان دادن چهره‌ها یا دیگر محرک‌های اجتماعی فقط شبکه‌ها را به روش زیر بهینه فعال می‌کند ، بنابراین ما راهی برای عبور از این روش پیدا کردیم . " ما تصاویری را نشان می‌دهیم که کاملا ً بی‌ربط به رفتار اجتماعی هستند و ما فکر می‌کردیم که شرکت کنندگان دوست دارند ، در حالی که هنوز نسبتا ً انتزاعی هستند - مانند چیزهای مکانیکی یا بازی‌های تخته‌ای . شرکت کنندگان هرگز واقعا ً به استراتژی " حقیقی " نمی‌رسند ، زیرا هیچ استراتژی واضحی برای فعال‌سازی این شبکه‌ها برای فعال کردن این شبکه‌ها وجود ندارد . به همین دلیل است که اسکنر مفید است . وقتی ما کار را انجام می‌دهیم ، مستقیما ً به شبکه می‌رویم ."
scans وضعیت استراحت که بلافاصله پس از هر یک از چهار جلسه آموزشی گرفته شد ، ارتباط کارکردی بین دو منطقه مورد هدف در بیشتر شرکت‌کنندگان با ASD را نشان داد . شرکت کنندگان بدون ASD یک تغییر قابل‌توجه در اتصال عملکردی بین شبکه‌های مورد هدف را نشان ندادند . والدین شرکت کنندگان با ASD به بهبود رفتار اجتماعی فرزندان خود که با افزایش اتصال هم‌بسته بود ، اشاره کردند . در حالی که به طور خلاصه از یک تغییر قابل‌توجه آماری در جامعه‌پذیری صرفنظر کرده بودیم، محققان ثابت کردند که تغییر در شبکه‌های مرتبط با تغییر در رفتار با تغییر رفتار ارتباط دارد .
این یافته‌ها باعث شد که محققین علاقمند به درک این موضوع شوند که تغییرات مشاهده‌شده در اتصال چقدر طول خواهد کشید. برای اینکه مشخص شود، شرکت کنندگان از ۵ تا ۵۶ هفته پس از جلسه آموزشی اصلی برای یک دوره آموزشی کوتاه بازگشته اند . اسکن مغزی که در این جلسه گرفته شد نشان داد که تغییرات در اتصال مدار که در پی آموزش اصلی دیده می‌شوند بیشتر از طولانی‌ترین دوره زمانی حفظ شده‌اند .
منبع سایت