Transcript
" جانسون " ( Casey Johnson ): اگر شما در مورد شغل خود در علم فکر می‌کنید ، از یک نوع برنامه که به شما فرصت می‌دهد - - فکر می‌کنم از سطح دبیرستان ، از طریق کالج ، برای بررسی از طریق آزمایشگاه‌های تحقیقاتی علمی تاسیس شده‌است ، اگر شما به موسسه ملی بهداشت ، علایق شما و کنجکاوی شما مراجعه کنید . و شما می‌توانید بدون داشتن برنامه‌ای به اینجا بیایید - می‌دانید ، " I'm قصد رفتن به سراغ یک مدرک دکترا را دارد ، قصد رفتن به مدرسه پزشکی را دارد " - برنامه‌هایی برای دانش آموزان دبیرستانی ، دانشجویان کالج وجود دارد . من توصیه می‌کنم که هر کسی به وب سایت برود ، چیزی پیدا کند که علاقه شما را جلب کند و آن را دنبال کنید . به جایی که شما را هدایت می‌کند نگاه کنید .
مسیری که از طریق آن نور بر یادگیری و خلق اثر می‌گذارد
مطالعه ، مسیرهای متمایز شبکیه چشم را آشکار می‌کند .
۶ نوامبر ۲۰۱۸ - به‌هنگام‌سازی علمی
تحقیقات نشان داده‌اند که نور برای بیش از یک دیدگاه مهم است - به طور مستقیم بر حالت و یادگیری تاثیر می‌گذارد . در یک مطالعه جدید ، محققان در موسسه ملی بهداشت روانی ، مسیرهای مغزی مسئول اثرات نور بر یادگیری و حالت را دنبال کردند . یافته‌ها آشکار کردند که این اثرات از طریق دو مسیر متفاوت و متمایز از شبکیه چشم به مغز آورده می‌شوند . یکی از این مسیرها شامل یک خوشه ناشناخته از نورون‌ها ( که هسته نامیده می‌شود ) در تالاموس ، بخشی از مغز مسئول رله کردن اطلاعات حسی به دیگر مناطق مغزی است .
Samer Hattar ، استاد مطالعه ، نویسنده و رئیس بخش نور و ریتم circadian در the می‌گوید : " این کار سرانجام یک ناحیه مغزی را تعیین می‌کند که در آن نور می‌تواند بر حالت روحی تاثیر بگذارد ، و شواهدی برای اثرات مثبت درمان نور در درمان افسردگی در انسان‌ها فراهم کند ."
یک تصویر کارتونی از چشم انسان که گیرنده‌های نوری را تشخیص می‌دهد ( میله‌ها و مخروط‌ها ) در جزئیات نشان داده می‌شوند .
یک نمودار از سلول‌های مخروطی و مخروطی در چشم انسان . اعتبار : iStock.com / ttsz
در پستانداران ، نور در شبکیه با چندین نوع از سلول‌های حسی که گیرنده‌های نوری نامیده می‌شوند ، تشخیص داده می‌شود . گیرنده‌های نوری که عموما ً شناخته می‌شوند ، میله‌های و مخروط‌ها " نامیده می‌شوند . اما علاوه بر اینها ، گروهی از سلول‌ها به نام سلول‌های ganglion شبکیه که به طور طبیعی حساس به - و می‌توانند نور را تشخیص دهند وجود دارد . ارتباطات عصبی از ipRGCs اطلاعات مورد استفاده در عملکردهای بصری non مانند آن‌هایی که در روال شبانه‌روزی کار می‌کنند را فراهم می‌کنند ( آموزش ساعت بدنی درونی حیوان و فرآیندهای زیستی برای مطابقت با دوره‌های نوری و تاریک ) و تنظیم خواب .
در حالی که محققان در سال ۲۰۱۲ کشف کردند که تاثیرات نور بر روی یادگیری و حالت در شبکیه چشم با ipRGCs شروع می‌شوند ، هیچ چیز در مورد مسیرهای مغزی که این اثرات روی می‌دهد مشخص نشده است . در این مطالعه ، محققان به دنبال کسب درک بهتر از مسیرهای مغز هستند که با ipRGCs شروع می‌شوند که منجر به اثرات نور بر یادگیری و حالت می‌شوند . یکی از بخش‌های مهم این پروژه ، بخشی از مغز به نام هسته suprachiasmatic ( SCN ) است که یک pacemaker مرکزی است که وظایف مربوط به شبانه‌روزی را در سراسر بدن هماهنگ می‌کند . بنابراین ، محققان به مطالعه این ساختار به عنوان بخشی از تحقیقات خود در مورد مسیرهای مغز شبکیه چشم علاقمند بودند ، زیرا طبق گفته دکتر Hattar ، " مطالعات قبلی نشان داده‌اند که SCN می‌تواند تاثیر عمده‌ای بر یادگیری و سایر عملکردها داشته باشد."
محققان موش‌ها را بررسی کردند که به طور ژنتیکی تغییر یافته بودند به گونه‌ای که the که the را تحریک می‌کنند زنده بمانند ، اما آن‌هایی که پروژه را به مکان‌هایی در خارج از SCN تحریک می‌کنند این کار را نمی‌کنند . محققان این موش‌ها را آشکار کردند و به طور معمول در حال توسعه موش بدون تغییر به چرخه‌های معمولی و چرخه‌های تاریک و یا به چرخه‌های غیر عادی و چرخه‌های تاریک بودند. سپس موش‌ها در چندین بار آزمایش شدند که یادگیری و کارکرده‌ای شناختی را مدل می‌کنند .
منبع سایت