به احتمال زیاد پسرها از داروهای ضدروان پریشی تجویز شده صرفنظر از سن تجویز کردند
الگوهای تجویز شده در ایالات‌متحده
خلاصه :
پژوهشگران دریافته اند که پسران به احتمال بیشتری نسبت به دخترانی که داروهای ضدروان پریشی را بدون توجه به سن دریافت می‌کنند، دریافت می‌کنند . حدود ۱.۵ درصد از پسران ۱۰ تا ۱۸ ساله نسخه‌ای از داروهای ضدروان پریشی را در سال ۲۰۱۰ دریافت کردند ، اگر چه درصد کم‌تر از سن ۱۹ سال است . از میان مصرف کنندگان ضدروان پریشی مبتلا به diagnoses اختلال ذهنی ، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی شایع‌ترین در بین سنین ۱ تا ۱۸ سال بود ، افسردگی شایع‌ترین تشخیص بین جوانان بین سنین ۱۹ تا ۲۴ سال بود که داروهای ضدروان پریشی را دریافت می‌کردند .
پژوهشگران دریافته اند که پسران به احتمال بیشتری نسبت به دخترانی که داروهای ضدروان پریشی را بدون توجه به سن دریافت می‌کنند، دریافت می‌کنند . حدود ۱.۵ درصد از پسران ۱۰ تا ۱۸ ساله نسخه‌ای از داروهای ضدروان پریشی را در سال ۲۰۱۰ دریافت کردند ، اگر چه درصد کم‌تر از سن ۱۹ سال است . در بین مصرف کنندگان ضدروان پریشی مبتلا به diagnoses اختلال ذهنی ، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی ، شایع‌ترین در بین سنین ۱ تا ۱۸ سال بود ، در حالی که افسردگی شایع‌ترین تشخیص بین جوانان بین سنین ۱۹ تا ۲۴ سال بود که داروهای ضدروان پریشی را دریافت می‌کردند.
علی‌رغم نگرانی‌ها در مورد استفاده از داروهای ضدروان پریشی برای درمان جوانان ، کم‌تر در مورد گرایش‌ها و الگوهای مصرف در ایالات‌متحده پیش از این تحقیق اخیر که توسط موسسه ملی بهداشت روانی ( NIMH ) ، بخشی از موسسه ملی بهداشت ( NIMH ) تامین شده‌بود ، شناخته شده‌است . مارک Olfson ، دکترای پزشکی ، کالج پزشکان و جراحان و موسسه روانشناسی ایالتی نیویورک ، نیویورک و همکارانش ، ماریسا کینگ ، دکترا ، ییل ، ییل ، Haven ، و مایکل Schoenbaum ، دکترا ، NIMH ، و مایکل Schoenbaum ، دکترا ، Connecticut ، یافته‌های خود را در روز ۱ ژوئیه در رشته روان‌پزشکی JAMA گزارش کردند .
مایکل Schoenbaum ، مشاور ارشد خدمات بهداشت روانی ، اپیدمیولوژی و اقتصاد در NIMH ، گفت : " هیچ مطالعه قبلی این داده‌ها را در مورد استفاده از داروهای ضدروان پریشی در بین کودکان که در اینجا انجام می‌دهیم ندارد ، بویژه اینکه این نرخ به طور ناگهانی نصف می‌شود ، چرا که نوجوانان بالغ می‌شوند ."
Schoenbaum می‌گوید : " Antipsychotics باید با دقت تجویز شوند . آن‌ها می‌توانند بر عملکرد فیزیکی و عصبی تاثیر منفی بگذارند و برخی از تاثیرات زیان‌آور آن‌ها حتی بعد از اینکه دارو متوقف شود ، باقی بماند ."
اداره غذا و داروی آمریکا ( FDA ) داروهای ضدروان پریشی را برای کودکان مبتلا به اختلالات خاص ، به ویژه اختلال دوقطبی ، جنون ، اسکیزوفرنی و اوتیسم تایید کرده‌است . با این حال ، تیم تحقیق نشان داد که الگوهای مصرف دارو با الگوهای بیماری همخوانی ندارند . این عدم تطابق به این معنی است که بسیاری از نسخه‌های ضدروان پریشی که برای جوانان تجویز می‌شوند ممکن است برای اهداف برچسب خورده باشند ، که برای مصارف دیگر توسط FDA تایید نشده است .
به عنوان مثال ، رفتارهای ناهنجار در اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی رایج است ، و داده‌های آزمایشی بالینی نشان می‌دهند که حداقل یک آنتی antipsychotic ، risperidone ، در هنگام استفاده با محرک‌های محرک می‌تواند به کاهش پرخاشگری در ADHD کمک کند . تا به امروز ، FDA استفاده از هر داروی ضدروان پریشی برای ADHD را تایید نکرده است . در مطالعه حاضر ، ترکیبی از مصرف حداکثر استفاده از داروهای ضدروان پریشی در پسران نوجوان و تشخیص مرتبط با نسخه‌ها ( اغلب ADHD ) نشان می‌دهد که این داروها برای درمان impulsivity و پرخاشگری به جای جنون مورد استفاده قرار می‌گیرند .