مطالعه یافتهاست که حفظ مجازات خشن در چک به کودکان مبتلا به adhd کمک میکند .
بهبود زیستی و رفتاری از کلاسهای والدینی پیروی میکنند
منبع :
دانشگاه ایالتی اوهایو
خلاصه :
براساس یک مطالعه جدید , قطع فریاد , انتقاد و دیگر رویکردهای والدین خشن از جمله تنبیه بدنی , قدرت را برای آرام کردن کودکان با اختلال کاستی توجه و بیشفعالی دارد .
براساس یک مطالعه جدید , قطع فریاد , انتقاد و دیگر رویکردهای والدین خشن از جمله تنبیه بدنی , قدرت را برای آرام کردن کودکان با اختلال کاستی توجه و بیشفعالی دارد .
محققان دانشگاه ایالتی اوهایو پیش و پس از مداخله والدین و کودکان با هدف بهبود روابط خانوادگی , نشانههای فیزیولوژیک تنظیم هیجانی کودکان پیشدبستانی با adhd را ارزیابی کردند . تغییر در والدین - - شامل فریاد کمتر و نظم فیزیکی - منجر به بهبود مقررات بیولوژیکی کودکان شد .
تئودور آدورنو , نویسنده ارشد و استاد روانشناسی در ایالت اوهایو گفت : " این اولین مطالعه برای نشان دادن این است که تربیت فرزند بهبود یافته از نظر زیستی کودکان را تغییر میدهد . "
ایده این است که پویایی خانواده را تغییر دهیم تا این کودکان بسیار آسیبپذیر در جاده از جمله بزهکاری و رفتار مجرمانه به مشکلات بزرگی دست یابند . "
این مطالعه در ژورنال علم روانشناسی بالینی انجام شدهاست .
والدین کودکان پیشدبستانی کودکان پیشدبستانی با اختلال کاستی توجه / بیشفعالی , در طی جلسات هفتهای دو ساعته و نیم در طی جلسات مشابه , مربیگری والدین را دریافت کردند . والدین مهارتهایی شامل حل مساله , شیوههای فرزندپروری مثبت و پاسخهای موثر به رفتارهای فرزندان خود را آموختند . در همین حال , فرزندانشان با درمانگران آشنا شدند که موضوعاتی چون تنظیم هیجانی و مدیریت خشم را تقویت میکردند.
قبل از شروع آموزش , والدین ( معمولا مادران ) و فرزندانشان در جلسات بازی شرکت کردند که شامل یک تمرین مسدود کننده عمدی بود . والدین یک کانتینر بزرگ از بلوکها را روی زمین قرار دادند و به آنها گفته شد که به بلوکها دست نزنند و به مربیان خود در مورد چگونگی ساخت تدریجی ساختارهای پیچیده کمک کنند .
در طول این تمرین , بچهها به تجهیزاتی بودند که فعالیت قلب آنها را ثبت میکردند . او گفت که الگوهای غیرعادی فعالیت قلب در میان کودکانی که دچار مشکل کنترل احساسات خود هستند از جمله برخی کودکان مبتلا به adhd هستند .
پس از اتمام دوره مربیگری والدین , محققان مجبور به بازگشت به آزمایشگاه شدند تا مشخص شود آیا جلسات آموزشی منجر به تغییراتی در والدین و فعالیت قلب در میان کودکان میشود یا خیر.
کاهش در والدین منفی منجر به بهبود عملکرد بیولوژیک در کودکان شد . افزایش فرزندپروری مثبت تاثیری نداشت .
محققان همچنین هر یک از والدین و کودک را در یک جلسه یک دقیقهای در خانه خانواده و شیوههای فرزندپروری مثبت و منفی ثبت کردند . والدین مثبت شامل تحسین , تشویق و حل مساله بودند . والدین منفی شامل جملات انتقادی , نظم و دستورها فیزیکی بودند که به بچهها فرصتی برای پیروی ندادند .
تربیت فرزند کمتر خشن نیز با رفتار بهبود یافته در کودکان ارتباط داشت .
او گفت : " تعاملات منفی بین والدین و کودکان تاثیر بزرگی بر کودکان دارند . "
بهبودی بیشتر در والدین در افرادی دیده شد که هفتهای دو هفته از کلاس خارج میشدند . بدون توجه , مداخله نسبتا ً کوتاه بود .
او گفت : " فقط چند هفته برای مشاهده این تغییرات بسیار تعجبآور است . "
منبع سایت علم روز